پایگاه خبری دانشگاه بوعلی سینا- بسنا

به گزارش بسنا، دکتر حسین رضوان رئیس دانشگاه بوعلی‌سینا در گردهمایی دانشجویان شاهد و ایثارگر دانشگاه بوعلی‌سینا که در سالن اجتماعات شهید ایزدی برگزار شد، گفت: حقیقت این است که وقتی می‌خواهیم درباره مقوله ایثار و ایثارگری در جامعه صحبت کنیم، کم می‌آوریم؛ ما باید بدانیم در چه موقعیتی هستیم و خداوند به ما چه نعمت‌هایی داده است.

وی تشریح کرد: در مقطعی از زمانی متولد شدیم که خداوند به ملت ایران لطف کرده و انقلابی به عظمت ملت ایران در کشور رخ داده است.، چون در ایران زندگی می‌کنیم و از این نعمت برخورداریم، شاید بود و نبود ماجرا برای ما خیلی مانوس نباشد.

حسین رضوان افزود: قبل از انقلاب را ندیدیم و خارج از فضای کشور هم شاید برای‌مان آنقدر ملموس نیست و ندیدیم که بتوانیم مقایسه کنیم و فقط گذاره‌های اخباری از قبل از انقلاب یا از کشور‌های دیگر می‌شنویم. معمولا هم ظاهر دیگران را با باطن دیگران مقایسه می‌کنیم. در مقایسه خود با کشور‌های دیگر فکر می‌کنیم که خداوند در بعضی از کشور‌ها بهشت خود و در ایران جهنم خود را آفریده است، اما واقعیت فارغ از این ماجرا است.

رئیس دانشگاه بوعلی‌سینا ادامه داد: مشکل وقتی حاد می‌شود که می‌بینیم ما جزو مجموعه‌هایی هستیم که بیشترین سرمایه‌گذاری را در انقلاب کرده‌ایم. اما اگر شناخت بهتر و عمیق‌تری نسبت به ماجرا داشته باشیم شاید قدر نعمت و موقعیت خود را بیشتر بدانیم و برای‌مان ملموس می‌شود که پدران ما برای چه نعمت بزرگی سرمایه‌گذاری گذاری کردند.

دکتر رضوان ابراز کرد: تا مقایسه‌ها شکل نگیرد، ارزش انقلاب و ارزش کسانی که برای انقلاب سرمایه‌گذاری کردند، ملموس نمی‌شود. کتاب "خاطرات فردوست" و کتاب‌هایی از این دست را باید همه ما بخوانیم تا بدانیم الان کجا هستیم.

وی تاکید کرد: مسائل کنونی ما برای مردم قبل از انقلاب آرزو بود؛ اگر انقلاب نشده بود، معلوم نبود الان کجا بودیم و درباره چه چیز‌هایی صحبت می‌کردیم. همدان قبل از انقلاب مرکز استان بود و در تمام همدان هزار شماره تلفن ثابت وجود داشت. تقریبا در نیمی از شبانه روز برق قطع بود. بیش از هفتاد درصد مردم نمی‌توانستند اسم خود را بنویسند و تقریبا هفتاد الی هشتاد درصد خانم‌ها جزو بی‌سوادان بودند و جامعه مخروبه و نابودشده‌ای بود.

دکتر رضوان عنوان کرد: مهم‌ترین آسیبی که جهان غرب دنبال می‌کند، در حوزه خانواده است؛ اگر به کسانی که به دنبال آزادی برای زنان هستند و فکر می‌کنند آزادی فقط در حجاب مطرح است، بگوییم که چه چیزی در انتهای مسیرشان اتفاق می‌افتد، از مسیر فرار می‌کنند.

رئیس دانشگاه بوعلی‌سینا گفت: حقیقت این است که در جهان غرب معنی کلمه خانواده چیزی نیست که در جامعه ما گفته می‌شود. تعریف خانواده متفاوت است و کسی این موارد را به جامعه ما نمی‌گوید. خانواده در غرب به معنای یک ارتباط کاملا آزاد است.

وی تشریح کرد: در اینجا خانم‌ها یک شان اجتماعی بسیار محترم و احترام ویژه‌ای دارند. وقتی خانم‌ها وارد خانواده می‌شوند، با احترام وارد می‌شوند و برایشان مهریه قائل هستند؛ از طرفی هزینه زندگی بر عهده مرد است و مسوولیت‌ها و کار‌های سخت برعهده مرد است، اما در آنجا خانم‌ها کار‌های بسیار سخت را انجام می‌دهند و دستمزد خانم‌ها تقریبا نصف آقایان می‌باشد، اما کار‌های سخت به راحتی به آن‌ها تحمیل شده است.

دکتر رضوان تاکید کرد: در آنجا اگر زن مریض شود کاملا به عهده خودش است و از آن بدتر مرد هر زمان که بخواهد می‌تواند خانه را ترک کند و باید تمام مسوولیت‌های فرزند را زن روی دوش خود تحمل کند. از این رو، اسلام بیشترین میزان رشد را در اروپا دارد و علت اصلی گرایش خانم‌ها در آنجا حجاب و نفقه است.

وی در پایان گفت: پدران شما برای این سرمایه‌گذاری کردند که فرزندانشان بتوانند در فضایی زندگی کنند که بتوانند آزادانه نفس بکشند. امیدوارم بعدا بتوانیم عَلَمی که آن‌ها برافراشته کرده‌اند، با درس خواندن خود و با بالابردن سطح علمی و تقویت بنیه‌های اعتقادی ادامه‌دهنده راه قهرمانان بزرگ کشور باشیم.

خبرنگار: میرزایی