پایگاه خبری دانشگاه بوعلی سینا- بسنا

متنی که می خوانید، یادداشتی است از فاطمه محمدی دانشجوی دانشگاه بوعلی سینا و از نویسندگان بسنا، که پیرامون این روزهای دانشگاه نوشته است:

یکی از ویژگی های مهم و اساسی محیط آموزشی تاکید بر کالبد و تجهزات آن محیط است. کاستی های محیط و عملکرد نابهنگام برخی مسؤولین موجب سرد شدن فضای آموزشی شده است.

در این روزهای پاییزی که دانشجویان باید در گرمای کلاس های درس به گرمی مشغول مطالعه باشند، اما از شدت سرما و روشن نبودن سیستم های گرمایشی، همه در رخوت فرورفته اند.

دانشگاه بوعلی سینا در سراشیبی سرمای روزافزون پاییز، سیاست خود را مبتنی بر استفاده از امکانات سرمایشی همانند نیروهای مسلح زمان بندی کرده و بعد فیزیکی را که یکی از ارکان مؤثر در تسریع و بهبود عملکرد آموزش می باشد از نظر دور نگه داشته است.

افراد یک جامعه علمی انتظار دارند دانشگاهی که مدعی رتبه های بالای کشوری و بین المللی است، همانند استانداردهای بین المللی نیز عمل کرده و از یک سیستم گرمایشی در فصل سرد سال دریغ نکند.

درست است که دانشگاه همانند خانه های ما، همیشه گرم نیست، ولی به عنوان محلی که از آن به نام خانه دوم دانشگاهیان یاد می شود، داشتن سیستم گرمایشی از حداقل حقوق دانشجویان، کارکنان و اساتید است، که آن هم اینگونه با بی برنامگی رو به رو شده است.

به امید اینکه هرآنچه می بینیم سرجای خود باشد و امور در زمان خود تجلی یابند، تا مشمول آن مثل معروف که "نوش دارویی و بعد از سرماخوردگی شدید آمدی" نشود و مسؤولین دانشگاه نیز در رصد نیازهای اولیه دانشگاهیان بیش از پیش کوشا باشند.