با استفاده از هوش مصنوعی صورت میگیرد؛
خودروهای آینده رانندگان خودخواه و فداکار را تشخیص میدهند
محققان با استفاده از هوش مصنوعی سیستمی ابداع کرده اند که رفتارهای ناگهانی رانندگان انسانی خودروهای دیگر مانند تغییر لاین رانندگی را در جاده با ۲۵ درصد دقت بیشتر پیش بینی میکند.
تاریخ انتشار: ۰۰:۵۱ - ۲۴ اسفند ۱۳۹۸
به گزارش بسنا و به نقل از انگجت، خودروهای خودران تا چندی دیگر وارد جادهها میشوند. اما هنوز هم چالشهای زیادی درحوزه اشتراک گذاری فضا میان رانندگان انسانی و رایانهها وجود دارد. سیستمهای هوش مصنوعی با این تصور ابداع میشوند که تمام انسانها یک رفتار پیش بینی شده را انجام میدهند. اما همه رانندگان در ترافیکهای سنگین میدانند که این امر همیشگی نیست.
درهمین راستا تحقیقی جدید در آزمایشگاه علوم رایانشی و هوش مصنوعی دانشگاه MIT مشکل چگونگی پیش بینی رفتار رانندگان دیگر توسط یک خودروی خودران را بررسی کرده است.
پیش بینی رفتار رانندگان نیازمند میزانی از آگاهی رفتار اجتماعی است که ماشینها به سختی به آن دسترسی مییابند؛ بنابراین محققان با استفاده از ابزارهای مربوط به روانشناسی اجتماعی به این سیستم کمک کردند تا رفتارهای رانندگان را به دو دسته رانندگان خودخواه و رانندگان فداکار طبقه بندی کند.
این سیستم رفتار انسانها هنگام رانندگی را رصد کرد و سپس توانست هنگامیکه خودروهای دیگر وارد لاینها میشوند یا به طور ناگهانی به سمت چپ میپیچیند، حرکات رانندگان را با دقت ۲۵ درصد بیشتر از قبل پیش بینی کند.
قابلیت پیش بینی رفتار انسانی زمانی اهمیت مییابد که خودروهای خودران و رانندگان انسانی به طور همزمان در جاده حضور داشته باشند. به عنوان مثال خودروی خودران اوبری که در سال گذشته تصادف کرد و منجر به مرگ یک فرد شد، قابلیت تشخیص عابر پیادهای که از وسط مناطق ممنوعه خیابان عبور میکند را نداشت.
ویلکو شوارتینگ محقق ارشد این پژوهش میگوید: همکاری با انسانها بدان معنا است که ماشینها باید مقصود افراد را از روی رفتارشان درک کنند. تمایل انسانها به همکاری یا رقابت روی رانندگی آنها تاثیر میگذارد. در این تحقیق ما به دنبال درک آن هستیم که این روند را بهتر درک کنیم.
البته قبل از به کارگیری نتایج این تحقیق در جادههای واقعی باید آزمایشها و پژوهشهای بیشتری انجام شود. در مرحله بعد محققان باید مدل خود را در افراد دیگری که از جاده استفاده میکنند مانند عابران پیاده، موتور و دوچرخه سواران و همچنین سیستمهای رباتیک نیز آزمایش کنند.
درهمین راستا تحقیقی جدید در آزمایشگاه علوم رایانشی و هوش مصنوعی دانشگاه MIT مشکل چگونگی پیش بینی رفتار رانندگان دیگر توسط یک خودروی خودران را بررسی کرده است.
پیش بینی رفتار رانندگان نیازمند میزانی از آگاهی رفتار اجتماعی است که ماشینها به سختی به آن دسترسی مییابند؛ بنابراین محققان با استفاده از ابزارهای مربوط به روانشناسی اجتماعی به این سیستم کمک کردند تا رفتارهای رانندگان را به دو دسته رانندگان خودخواه و رانندگان فداکار طبقه بندی کند.
این سیستم رفتار انسانها هنگام رانندگی را رصد کرد و سپس توانست هنگامیکه خودروهای دیگر وارد لاینها میشوند یا به طور ناگهانی به سمت چپ میپیچیند، حرکات رانندگان را با دقت ۲۵ درصد بیشتر از قبل پیش بینی کند.
قابلیت پیش بینی رفتار انسانی زمانی اهمیت مییابد که خودروهای خودران و رانندگان انسانی به طور همزمان در جاده حضور داشته باشند. به عنوان مثال خودروی خودران اوبری که در سال گذشته تصادف کرد و منجر به مرگ یک فرد شد، قابلیت تشخیص عابر پیادهای که از وسط مناطق ممنوعه خیابان عبور میکند را نداشت.
ویلکو شوارتینگ محقق ارشد این پژوهش میگوید: همکاری با انسانها بدان معنا است که ماشینها باید مقصود افراد را از روی رفتارشان درک کنند. تمایل انسانها به همکاری یا رقابت روی رانندگی آنها تاثیر میگذارد. در این تحقیق ما به دنبال درک آن هستیم که این روند را بهتر درک کنیم.
البته قبل از به کارگیری نتایج این تحقیق در جادههای واقعی باید آزمایشها و پژوهشهای بیشتری انجام شود. در مرحله بعد محققان باید مدل خود را در افراد دیگری که از جاده استفاده میکنند مانند عابران پیاده، موتور و دوچرخه سواران و همچنین سیستمهای رباتیک نیز آزمایش کنند.