به گزارش بسنا و به نقل از ماینینگ، آرش کمیلی پروفسور و محقق ایرانی در دانشگاه کالیفرنیا-برکلی گونههایی از باکتریهای آبزی را کشف کرده که به معدنچیان کمک میکند راههای جدیدی برای استخراج فلزات با ارزش صنعتی یا پاکسازی محیط زیست بیابند.
کمیلی در پژوهش خود توضیح داده باکتری مورد مطالعه او میتواند آهن حل نشده در محیطهای آبی را جذب و در محفظههای مخصوص به نام مگنتوزوم (manetosome) ذخیره کند. در مرحله بعدی آنها با استفاده از ویژگیهای مغناطیسی ساختارهای مذکور به نقاطی با اکسیژن کمتر در نزدیکی میدان مغناطیسی زمین حرکت میکنند.
طبق پژوهشهای این محقق ایرانی ۲۰تا ۳۰ ژن در حمل ونقل آهن، تبدیل آن به مگنتیت (magnetite) و ذخیره آن در غشاهای مگنتوزومها دخیل هستند.
هر مگنتوزوم حدود ۲۰ کریستال مگنتیت ایجاد میکند که یک زنجیره را تشکیل میدهند. این زنجیره مانند سوزن قطب نما عمل میکند و باکتری را در محیطهای ژئو مغناطیسی جهت یابی میکند.
حدود ۳۰ گونه باکتری دارای مگنتوزوم هستند. اما علاوه بر قابلیتهای موقعیت یابی جغرافیایی، برخی از آنها توانایی ذخیره سازی آهن را نیز دارند.
کمیلی در این باره مینویسد: در اصل ما تصور کردیم آنها پیش مادههای سادهتر برای مگنتوزومها هستند و نخستین گامهای انجام فرایند را انجام میدهند. اما در مرحله بعد یک شگفتی رخ داد. این شگفتی دومین نسخه از محفظه حاوی آهن بود که به مگنتیت تبدیل نمیشوند. این بخش اصلا مغناطیسی نیست. آهن هیچ ربطی به مسیریابی ندارد. فرایند ذخیره سازی احتمالا برای جلوگیری از کمبود آهن انجام میشود.
همچنین این محقق ایرانی و همکارانش متوجه شدند فقط ۳تا ۶ ژن در انتقال آهن و ذخیره سازی فروسومها (ferrosome) دخالت دارند و به همین دلیل آنها سیستمی بسیار سادهتر از مگنتوزومها هستند.
فروسومها اندامکهای نگهداری آهن هستند که توسط خوشههای ژنی به طور گسترده در باکتریها تشکیل میشوند.
کمیلی در این باره میافزاید: ما میتوانیم اندازه فروسومها و تعداد آنها در سلول را ارتقا دهیم. همچنین میتوان باکتری را ارتقا داد تا فروسومها در تمام مدت فعال باشند.