پایگاه خبری دانشگاه بوعلی سینا- بسنا

اعظم بشیری سوپروایزر بخش قلب و کرونای بیمارستان بعثت همدان و دانشجوی دکتری مشترک آسیب‌شناسی ورزشی دانشگاه‌های بوعلی‌سینا و خوارزمی در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار بسنا گفت: کمردرد مشکلی است که حدودا ۸۰ درصد بزرگسالان در جوامع با آن رو به رو ‌هستند و در همه اقشار است؛ یکی از مهم‌ترین دلایل آن، فقر حرکتی در ناحیه عضلانی بدن است یعنی عضلات اختصاصی در ناحیه کف لگن، اطراف ستون فقرات و ‌جدار شکم که معمولا زیاد به کار گرفته نمی‌شود.

وی بیان داشت: در گذشته مریض‌هایی که دیسک‌کمر داشتند پس از عمل جراحی، حدودا ۵۰ درصد بهبود پیدا می‌کردند و همچنان مریض با ۵۰ درصد باقی‌مانده باید زندگی خود را ادامه می‌داد؛ این امر باعث پایین آمدن کیفیت سطح زندگی این افراد می‌شد و توانایی عملکردی مریض کاهش پیدا می‌کرد.

بشیری تشریح کرد: ما در طرح خود به مریض‌ها قبل از عمل جراحی دوره پیش‌توان‌بخشی دادیم؛ این دوره شامل تمرینات اختصاصی برای عضلات ناحیه کمر و مرکزی بدن بود.

دانشجوی دکتری مشترک آسیب‌شناسی ورزشی دانشگاه‌های بوعلی‌سینا و خوارزمی ادامه داد: این مریض‌ها نمی‌توانند ورزش‌های عمومی را انجام دهند پس ما یک‌سری ورزش‌های اختصاصی برای آن‌ها در نظر گرفتیم و مریض، تحت نظر ما دو‌ دوره آب‌درمانی قبل از عمل و بعد از عمل به صورت پیش‌توان‌بخشی و پس‌توان‌بخشی انجام داد.

اعظم بشیری افزود: پس از این دوره، افراد دارای مشکل دیسک کمر عمل جراحی انجام می‌دادند و پس از بهبودی زخم و کشیدن بخیه مجددا توانبخشی بعد از عمل جراحی را انجام دادیم‌.

دانشجوی دکتری مشترک آسیب‌شناسی ورزشی دانشگاه‌های بوعلی‌سینا و خوارزمی اعلام کرد: نتایج گروه مداخله، با گروه کنترل که تنها عمل جراحی و توان‌بخشی بعد از عمل انجام می‌دادند مقایسه شد؛ نتایج معنی‌دار بود و گروهی که قبل از عمل توان‌بخشی کرده ‌بودند، بهبودی قابل توجه‌تری داشتند.

وی ابراز کرد: نتایج آنقدر عالی بود که خستگی را از تن ما درآورد؛ مریض‌ها هم وقتی دوره پیش‌توان‌بخشی را تمام کردند، آنقدر وضعیت ان‌ها بهبود یافته بود که الزامی به عمل برای خودشان نمی‌دیدند و اصرار به ادامه دوره داشتند.

وی تبیین کرد: این کار در دنیا کم کار شده بود اما در ایران اصلا کار نشده بود؛ در کل نتیجه‌گیری این بود که اگر قبل از عمل جراحی مریض‌ها توان‌بخشی شوند اثربخشی بالاتر می‌رود، ریکاوری مریض زودتر انجام می‌شود، دوره بستری کوتاه‌تر می‌شود و توانایی عملکرد بالاتر می‌رود.

بشیری گفت: بنده از دکتر یلفانی به دلیل اینکه دکترای توان‌بخشی ورزشی از دانشگاه منچستر انگلستان دارند و تخصصان در این بخش است، راهنمایی و مشاور‌ه‌های زیادی گرفتم که از ایشان تشکر می‌کنم.

وی متذکر شد: سالمندان، کودکان، زنان باردار و اقشار آسیب‌پذیری که بیماری زمینه‌ای دارند، نسبت به بیماری کرونا آسیب‌پذیری بیشتری دارند؛ این افراد چندین برابر افراد سالم، احتمال ابتلا دارند، در صورت ابتلا، بیماری‌زایی در بدن ان‌ها شدیدتر است و عوارض شدیدتری خواهد داشت.

ورزش در کرونا

اعظم بشیری ابراز کرد: با شیوع کرونا آزادی اجتماعی از افراد گرفته شده و محدودیت‌های اجتماعی تدوین شده است؛ بسیاری از مردم برای ورزش نکردن تعطیلی باشگاه‌ها را بهانه می‌کنند اما از نظر من با توجه به محدود شدن مشاغل، فرصتی برای ورزش فراهم شده است.

وی تشریح کرد: ورزش به دو‌ نوع ورزش متوسط و ‌ورزش شدید تقسیم می‌شود؛ ورزش شدید برای حرفه‌ای‌ها است که منظور ما را در حال حاضر شامل نمی‌شود زیرا ممکن است این نوع ورزش شدید، افراد را نسبت به بیماری آسیب‌پذیر کند.

دانشجوی دکتری مشترک آسیب‌شناسی ورزشی دانشگاه‌های بوعلی‌سینا و خوارزمی تصریح کرد: ورزش متوسط برای همه توصیه می‌شود؛ در این ورزش ضربان قلب حداقل ۲۰ برابر از حالت استراحت بالاتر می‌رود.

وی یادآور شد: این نکته قابل توجه است که این افزایش ضربان قلب با توجه به توانایی‌های فرد است و کسی که به عنوان مثال سالمند است نمی‌تواند به اندازه یک جوان به صورت یکسان، ضربان قلب خود را بالا ببرد.

بشیری خاطرنشان کرد: توصیه ما این است که افراد حتما ورزش در خانه داشته باشند؛ زمان این ورزش حداقل روزی نیم ساعت است تا اثرات فیریولوژیکی مثبت گذاشته شود.

وی تصریح کرد: یکی از اثرات مثبت ورزش برای کاهش بیماری‌ها این است که ورزش باعث می‌شود گردش خون بالا برود و‌ همین موضوع باعث تسریع در دفع مواد زائد بدن می‌شود.

وی عنوان کرد: تجمع مواد زائد در بدن دچار بیماری می‌شود؛ کسایی که بی تحرک هستند حتی حرکت روده‌هایشان هم کم‌تر است و اغلب دچار یبوست‌های مزمن هستند که ورزش از این کار جلوگیری می‌کند.

اعظم ‌بشیری افزود: هرچه فرد اکسیژن بیشتری جذب کند، باعث سلامتی قلب و‌ عروق و حجم ریه می‌شود و این با ورزش حاصل می‌شود.

وی متذکر شد: معضلی که امروز با آن مواجه هستیم، بحث میانسالان فراموش شده است یعنی میانسالانی که در سن ۵۰ به بالا هستند و خود را فراموش کردند؛ این افراد ورزش و‌ رژیم غذایی را کنار گذاشته‌اند و وقف زندگی و‌ خانواده شده‌اند و آسیب‌پذیر هستند.

دانشجوی دکتری مشترک آسیب‌شناسی ورزشی دانشگاه‌های بوعلی‌سینا و خوارزمی تاکید کرد: آموزش و‌یادآوری میانسالانِ فراموش شده لازم است و ان‌ها باید خود را به صورت یک فرد در نظر بگیرند و‌نیازهای خود را برآورده کنند؛ ورزش برای ان‌ها بسیار مهم است و‌ برای این‌که سالمندی سالمی داشته باشند کمک می‌کند به عبارت دیگر اگر ما بخواهیم سالمندی سالم داشته باشیم باید از امروز شروع کنیم‌ که یکی از مهم‌ترین کارها این است که فعالیت بدنی در حد قابل قبول داشته باشیم.

خبرنگار: میرزایی