اولین معاون جنگ دانشگاه بوعلی‌سینا در گفتگو با بسنا تشریح کرد:
ایثار و ازخودگذشتگی؛ فضا و روحیه دفاع مقدس بود، نه مطرح‌کردن خود/ دانشگاه بوعلی‌سینا چه در زمان جنگ و چه در زمان حال همکاری‌های بسیار خوبی با صنایع دفاعی داشته است
دکتر داود حبیبی تبیین کرد: همکاری بین دانشگاه بوعلی‌سینا و صنایع دفاعی همکاری بسیار خوبی بود که البته این همکاری هنوز هم ادامه دارد و دانشگاه بوعلی‌سینا معروف است که با صنایع دفاعی چه در زمان جنگ و چه در زمان حال که زمان صلح است، همکاری‌های بسیار خوبی داشته است.
تاریخ انتشار: ۱۱:۲۴ - ۱۱ مهر ۱۳۹۹
دکتر داود حبیبی عضو هیأت علمی و استادتمام شیمی آلی دانشگاه بوعلی‌سینا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار بسنا، گفت: بنده به خاطر دارم که در ۲۶دی ماه سال ۶۶ به عنوان عضو هیأت علمی به دانشگاه بوعلی‌سینا پیوستم؛ مدتی بعد در تاریخ ۲۶اسفند همان سال، با حکم دکتر غلامحسین آقایی رئیس وقت دانشگاه، مسؤولیت معاونت جنگ دانشگاه را به بنده دادند.
وی افزود: پس از آن در ۱۶خرداد ماه ۶۷، با حکم آقای دکتر فرهادی وزیر وقت علوم و تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی مسؤولیت مستقیم دانشگاه را به بنده سپردند.
حبیبی یادآور شد: معاون جنگ بعد‌ها با عنوان معاون دفاعی شناخته می‌شد. دلیل انتخاب بنده به عنوان معاون جنگ دانشگاه، سابقه حدود ۶ یا ۷ ساله بنده در پایگاه نوژه بود؛ در ۱۹مهر سال ۶۶ به عنوان دبیر به آموزش و پرورش کبودآهنگ رفتم که در آن‌جا دبیرستان نبود پس بنده در پایگاه ساکن شدم.
وی بیان داشت: تا سال ۵۷ که انقلاب باشکوه ما آغاز شد، شاید نزدیک به ۲۰ مرتبه از پایگاه نوژه اخراج شدم و به جرم اقدام علیه امنیت کشور به ساواک معرفی شدم.
عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا تصریح کرد: یکی از مسؤولیت‌های معاون جنگ دانشگاه، آموزش دادن به پرسنل یعنی نیروها، کارمندان و اعضای هیأت علمی و سپس اعزام به جبهه دانشجویان بود که در این زمینه ما به سهم خودمان کار کردیم و مدارک در بایگانی دانشگاه موجود است.
وی خاطرنشان کرد: پس از آن بنده مسؤول دانشگاه شدم و از دکتر میرحسین دزفولیان درخواست کردم و در کنار هم این کار را ادامه می‌دادیم.
حبیبی تشریح کرد: امر مشهود این بود که کار معمولاً به اجبار نمی‌کشید و دانشجویان و کارمندان با علائق شخصی به جبهه می‌رفتند؛ یکی از موارد جالب برای بنده همین اعزام داوطلبانه کارمندان و دانشجویان به جبهه بود. ما این امر را دیده بودیم و اصلا انقلاب ما بر همین اصل بود.
وی تاکید کرد: جالب‌تر اینکه ما به هر دلیل قطعنامه را پذیرفتیم و در مرداد ۶۷ منافقین عملیات فروغ جاویدان خودشان که به دید ما به عملیات مرصاد معروف شد را با سادگی هر چه تمام‌تر شروع کردند.
رئیس اسبق دانشگاه بوعلی‌سینا تبیین کرد: بنده در صحبت‌های قبلی‌ام عرض کردم که یکی از دلائل ارادت بنده به همدانی‌ها این است که در عملیات مرصاد همدانی‌ها واقعا گل کاشتند؛ اصل کار، حمله اصلی، خنثی کردن توطئه و جنگ تمام عیار در تنگه چارزبر و اطراف آن با سپاه انصارالحسین (ع) همدان بود.
وی ابراز کرد: بنده به یاد دارم که در آن زمان مسؤولیت این کار با حاج حسین همدانی بود؛ بنده روزی از ایشان خواهش کردم که به دانشگاه بیایند و از ایشان پرسیدم به عنوان رئیس دانشگاه چه انتظاری از من دارند و در آن زمان زمان کلیه امکانات دانشگاه اعم از پول، لباس، ماشین و هر چیزی که ایشان نیاز داشت را در اختیار ایشان گذاشتیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا بیان کرد: بنده افتخار می‌کنم که دانشگاه بوعلی‌سینا در خنثی‌کردن توطئه ناجوانمردانه منافقین در عملیات مرصاد نقش داشت.
وی تاکید کرد: نکته دیگر این است که حاج حسین همدانی و البته اکثر رزمندگان از یک مراحل تربیتی گذشته‌اند. من نمی‌خواهم بگویم که کسی آن‌ها را تربیت کرده است؛ این افراد خودشان با خودشان کنار آمده است یعنی وقت گذاشته‌اند و ممارست، کفو نفس، تهجد و مراتب والایی داشته‌اند.
وی در ادامه خاطرنشان نشان کرد: حضرت امام درباره بعضی از آقایان گفته‌اند که آرزو می‌کند‌ای کاش آن مقام و مرتبه‌ای که یک رزمنده در جنگ داشت و به آسانی تمام تعلقات را کنار گذاشت را داشته باشم.
دکتر داود حبیبی اضافه کرد: خوشا به حال رزمندگان خوب سپاه که یکی از سرمایه‌های غنی که همراه خود داشتند ولایت اهل بیت است.
وی بیان داشت: حاج حسین داستانی را برای بنده تعریف کرد که داستان زیبایی است؛ ایشان می‌گفت که به هر حال تهجد اگر در کنارش ولایت اهل بیت نباشد، از دید ماه به عنوان شیعه تأثیری نخواهد داشت که ما در جریان سوریه به این رسیدیم. در آن زمان مسؤول اصلی القاعده بن‌لادن بود که پس از کشته‌شدن او آقایی به اسم ایمن‌الظواهری مسؤول القاعده شد که تا الان هم هست.
حبیبی اظهار داشت: حاج حسین به من می‌گفت که اطلاع موثق دارم که ایمن‌الظواهری شب‌ها در نماز شبش آنقدر گریه می‌کند که سجاده‌اش خیس می‌شود.
وی تشریح کرد: بنده اولین معاون جنگ دانشگاه بودم؛ قبل از آن ما دفتر مربوطه را داشتیم، اما مسؤول را نداشتیم. به نظرم ما یعنی دانشگاه بوعلی‌سینا سعی کردیم به سهم خودمان در کنار مردمی که انصافا مردم خوبی بودند و هستند، باشیم و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش داشته باشیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه دانشگاه بوعلی‌سینا تاکید کرد: مردم ما ثابت کرده‌اند که مردم خوبی هستند به شرطی که وقت بگذاریم و آموزش دهیم.
وی یادآور شد: کسانی که در جریان هستند می‌دانند ما در عمل در جنگ تقریباً با کل دنیا درگیر بودیم؛ به صدام هر چه می‌خواست را می‌دادند و ما این چنین نبودیم.
دکتر حبیبی تصریح کرد: از نکات دیگر قابل ذکر این است که در زمان مسئولیت بنده چه به عنوان معاون جنگ و چه به عنوان رئیس دانشگاه اعزام‌هایی صورت گرفت یعنی ما چندین نوبت اعزام دانشجو و کارمند داشتیم. قبل از مسؤولیت بنده به عنوان معاون جنگ هم هماهنگی‌ها توسط مسؤول دفتر انجام می‌شد و اعزام‌ها توسط ایشان صورت می‌گرفت.
وی تشریح کرد: مهم‌ترین مسؤولیت معاونین جنگ پشتیبانی همه‌جانبه جبهه اعم از نیروی انسانی، پول، تدارکات و ... بود که خوب هم انجام می‌شد؛ بنده به خاطر دارم که در آن زمان کارمندان، دانشجویان و اعضای هیأت علمی قسمتی از حقوق خود را به کمک و پشتیبانی به جبهه اختصاص داده بودند.
استاد شیمی دانشگاه بوعلی‌سینا تشریح کرد: نکته دیگری که وجود دارد و دانشگاه بوعلی‌سینا در این زمینه تک بود، همکاری دانشگاه با صنایع نظامی دفاعی از جمله پایگاه شهید نوژه همدان بود که بنده، چون قبلا در آن‌جا بودم، این ارتباط قوی‌تر شد. البته انصافاً قبل از بنده این ارتباط برقرار شده بود و بنده این ارتباط را قوی‌تر کردم.
وی اضافه کرد: در رابطه با ساخت بعضی اشیاء مانند ساخت لامپ موشک هاوک که یک سیستم دفاعی بود و اصلا به ما نمی‌فروختند، اما متخصصین دانشکده مهندسیِ ما، توانستند این مهم را به انجام برسانند که این تنها یک مورد است و ما ساخت لوازم پلیمری هم داشتیم؛ این همکاری، همکاری بسیار خوبی بود که البته این همکاری هنوز هم ادامه دارد و دانشگاه بوعلی‌سینا معروف است که با صنایع دفاعی چه در زمان جنگ و چه در زمان حال که زمان صلح است، همکاری‌های بسیار خوبی داشته است.
دکتر حبیبی ابراز کرد: بنده سالگرد دفاع مقدس را به سهم خودم تبریک عرض می‌کنم؛ فضا و روحیه آن زمان که روحیه ایثار و ازخودگذشتگی بود. در آن زمان همه اصناف مختلف متمرکز بودند که جنگ به پیروزی برسد و اصلا به فکر مطرح‌کردن خودشان نبودند و این درجه بسیار بالایی از کمال است. من به سهم خودم تشکر می‌کنم و امیدوارم همچنان ما در راه اثبات خوب بودنمان قدم برداریم و انشالله برای اهل‌بیت زینت باشیم.
خبرنگار: میرزایی
وی افزود: پس از آن در ۱۶خرداد ماه ۶۷، با حکم آقای دکتر فرهادی وزیر وقت علوم و تأیید شورای عالی انقلاب فرهنگی مسؤولیت مستقیم دانشگاه را به بنده سپردند.
حبیبی یادآور شد: معاون جنگ بعد‌ها با عنوان معاون دفاعی شناخته می‌شد. دلیل انتخاب بنده به عنوان معاون جنگ دانشگاه، سابقه حدود ۶ یا ۷ ساله بنده در پایگاه نوژه بود؛ در ۱۹مهر سال ۶۶ به عنوان دبیر به آموزش و پرورش کبودآهنگ رفتم که در آن‌جا دبیرستان نبود پس بنده در پایگاه ساکن شدم.
وی بیان داشت: تا سال ۵۷ که انقلاب باشکوه ما آغاز شد، شاید نزدیک به ۲۰ مرتبه از پایگاه نوژه اخراج شدم و به جرم اقدام علیه امنیت کشور به ساواک معرفی شدم.
عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا تصریح کرد: یکی از مسؤولیت‌های معاون جنگ دانشگاه، آموزش دادن به پرسنل یعنی نیروها، کارمندان و اعضای هیأت علمی و سپس اعزام به جبهه دانشجویان بود که در این زمینه ما به سهم خودمان کار کردیم و مدارک در بایگانی دانشگاه موجود است.
وی خاطرنشان کرد: پس از آن بنده مسؤول دانشگاه شدم و از دکتر میرحسین دزفولیان درخواست کردم و در کنار هم این کار را ادامه می‌دادیم.
حبیبی تشریح کرد: امر مشهود این بود که کار معمولاً به اجبار نمی‌کشید و دانشجویان و کارمندان با علائق شخصی به جبهه می‌رفتند؛ یکی از موارد جالب برای بنده همین اعزام داوطلبانه کارمندان و دانشجویان به جبهه بود. ما این امر را دیده بودیم و اصلا انقلاب ما بر همین اصل بود.
وی تاکید کرد: جالب‌تر اینکه ما به هر دلیل قطعنامه را پذیرفتیم و در مرداد ۶۷ منافقین عملیات فروغ جاویدان خودشان که به دید ما به عملیات مرصاد معروف شد را با سادگی هر چه تمام‌تر شروع کردند.
رئیس اسبق دانشگاه بوعلی‌سینا تبیین کرد: بنده در صحبت‌های قبلی‌ام عرض کردم که یکی از دلائل ارادت بنده به همدانی‌ها این است که در عملیات مرصاد همدانی‌ها واقعا گل کاشتند؛ اصل کار، حمله اصلی، خنثی کردن توطئه و جنگ تمام عیار در تنگه چارزبر و اطراف آن با سپاه انصارالحسین (ع) همدان بود.
وی ابراز کرد: بنده به یاد دارم که در آن زمان مسؤولیت این کار با حاج حسین همدانی بود؛ بنده روزی از ایشان خواهش کردم که به دانشگاه بیایند و از ایشان پرسیدم به عنوان رئیس دانشگاه چه انتظاری از من دارند و در آن زمان زمان کلیه امکانات دانشگاه اعم از پول، لباس، ماشین و هر چیزی که ایشان نیاز داشت را در اختیار ایشان گذاشتیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی‌سینا بیان کرد: بنده افتخار می‌کنم که دانشگاه بوعلی‌سینا در خنثی‌کردن توطئه ناجوانمردانه منافقین در عملیات مرصاد نقش داشت.
وی تاکید کرد: نکته دیگر این است که حاج حسین همدانی و البته اکثر رزمندگان از یک مراحل تربیتی گذشته‌اند. من نمی‌خواهم بگویم که کسی آن‌ها را تربیت کرده است؛ این افراد خودشان با خودشان کنار آمده است یعنی وقت گذاشته‌اند و ممارست، کفو نفس، تهجد و مراتب والایی داشته‌اند.
وی در ادامه خاطرنشان نشان کرد: حضرت امام درباره بعضی از آقایان گفته‌اند که آرزو می‌کند‌ای کاش آن مقام و مرتبه‌ای که یک رزمنده در جنگ داشت و به آسانی تمام تعلقات را کنار گذاشت را داشته باشم.
دکتر داود حبیبی اضافه کرد: خوشا به حال رزمندگان خوب سپاه که یکی از سرمایه‌های غنی که همراه خود داشتند ولایت اهل بیت است.
وی بیان داشت: حاج حسین داستانی را برای بنده تعریف کرد که داستان زیبایی است؛ ایشان می‌گفت که به هر حال تهجد اگر در کنارش ولایت اهل بیت نباشد، از دید ماه به عنوان شیعه تأثیری نخواهد داشت که ما در جریان سوریه به این رسیدیم. در آن زمان مسؤول اصلی القاعده بن‌لادن بود که پس از کشته‌شدن او آقایی به اسم ایمن‌الظواهری مسؤول القاعده شد که تا الان هم هست.
حبیبی اظهار داشت: حاج حسین به من می‌گفت که اطلاع موثق دارم که ایمن‌الظواهری شب‌ها در نماز شبش آنقدر گریه می‌کند که سجاده‌اش خیس می‌شود.
وی تشریح کرد: بنده اولین معاون جنگ دانشگاه بودم؛ قبل از آن ما دفتر مربوطه را داشتیم، اما مسؤول را نداشتیم. به نظرم ما یعنی دانشگاه بوعلی‌سینا سعی کردیم به سهم خودمان در کنار مردمی که انصافا مردم خوبی بودند و هستند، باشیم و در پیروزی انقلاب اسلامی نقش داشته باشیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه دانشگاه بوعلی‌سینا تاکید کرد: مردم ما ثابت کرده‌اند که مردم خوبی هستند به شرطی که وقت بگذاریم و آموزش دهیم.
وی یادآور شد: کسانی که در جریان هستند می‌دانند ما در عمل در جنگ تقریباً با کل دنیا درگیر بودیم؛ به صدام هر چه می‌خواست را می‌دادند و ما این چنین نبودیم.
دکتر حبیبی تصریح کرد: از نکات دیگر قابل ذکر این است که در زمان مسئولیت بنده چه به عنوان معاون جنگ و چه به عنوان رئیس دانشگاه اعزام‌هایی صورت گرفت یعنی ما چندین نوبت اعزام دانشجو و کارمند داشتیم. قبل از مسؤولیت بنده به عنوان معاون جنگ هم هماهنگی‌ها توسط مسؤول دفتر انجام می‌شد و اعزام‌ها توسط ایشان صورت می‌گرفت.
وی تشریح کرد: مهم‌ترین مسؤولیت معاونین جنگ پشتیبانی همه‌جانبه جبهه اعم از نیروی انسانی، پول، تدارکات و ... بود که خوب هم انجام می‌شد؛ بنده به خاطر دارم که در آن زمان کارمندان، دانشجویان و اعضای هیأت علمی قسمتی از حقوق خود را به کمک و پشتیبانی به جبهه اختصاص داده بودند.
استاد شیمی دانشگاه بوعلی‌سینا تشریح کرد: نکته دیگری که وجود دارد و دانشگاه بوعلی‌سینا در این زمینه تک بود، همکاری دانشگاه با صنایع نظامی دفاعی از جمله پایگاه شهید نوژه همدان بود که بنده، چون قبلا در آن‌جا بودم، این ارتباط قوی‌تر شد. البته انصافاً قبل از بنده این ارتباط برقرار شده بود و بنده این ارتباط را قوی‌تر کردم.
وی اضافه کرد: در رابطه با ساخت بعضی اشیاء مانند ساخت لامپ موشک هاوک که یک سیستم دفاعی بود و اصلا به ما نمی‌فروختند، اما متخصصین دانشکده مهندسیِ ما، توانستند این مهم را به انجام برسانند که این تنها یک مورد است و ما ساخت لوازم پلیمری هم داشتیم؛ این همکاری، همکاری بسیار خوبی بود که البته این همکاری هنوز هم ادامه دارد و دانشگاه بوعلی‌سینا معروف است که با صنایع دفاعی چه در زمان جنگ و چه در زمان حال که زمان صلح است، همکاری‌های بسیار خوبی داشته است.
دکتر حبیبی ابراز کرد: بنده سالگرد دفاع مقدس را به سهم خودم تبریک عرض می‌کنم؛ فضا و روحیه آن زمان که روحیه ایثار و ازخودگذشتگی بود. در آن زمان همه اصناف مختلف متمرکز بودند که جنگ به پیروزی برسد و اصلا به فکر مطرح‌کردن خودشان نبودند و این درجه بسیار بالایی از کمال است. من به سهم خودم تشکر می‌کنم و امیدوارم همچنان ما در راه اثبات خوب بودنمان قدم برداریم و انشالله برای اهل‌بیت زینت باشیم.
خبرنگار: میرزایی