
دکتر محسن گودرزی عضو هیات علمی و دانشیار مهندسی مکانیک دانشگاه بوعلیسینا در گفتگوی اختصاصی با بسنا، گفت: بنده در سال ۹۶ مقالهای در مورد برجهای خنککن در یک مجله معتبر خارجی چاپ کردم. نظر یکی از داوران مقاله برایم جالب بود. او ضمن تمجید از مقاله مورد نظر نکته جالبی را برایم نوشته بود. او نوشته بود "مشخص است که نویسنده مقاله فردی حرفهای نیست، وگرنه باید به جای چاپ کردن این مقاله، این کار را به صورت پتنت ثبت میکرد. "
وی ادامه داد: در زمینه توربینهای گازی هم مقالاتی را چاپ کرده بودم که مورد توجه پروفسور مایسوتسنکو قرار گرفته بود. ایشان در رابطه با تجهیزات فرایندی موجود در توربینهای گازی دارای چندین پتنت ثبت شده در آمریکا هستند. پروفسور مایسوتسنکو از طریق ایمیل با من تماس گرفتند و ضمن تمجید از مقالاتی که در زمینه توربینهای گازی داشتم، پیشنهاد همکاری حرفهای را در این سیستمها دادند. در ضمن مقالات و پتنتهای خودشان را هم برای من ارسال کردند.
گودرزی در ادامه تبیین کرد: این دو واقعه باعث شدند که برای کار تحقیقاتی بعدی خودم در زمینه توربینهای گازی اقدام به ارسال مقاله نکنم، چرا که در صورت انتشار یک کار تحقیقاتی، دیگر نمیتوان آن را برای ثبت پتنت ارسال کرد.
وی اظهار داشت: موضوع مورد نظر طراحی مفهومی فرایندهای جدیدی در سیکل برایتون-برایتون معکوس با بازیاب حرارتی بود که چندین ویژگی مطلوب و کاربردی جهت ساخت و بهره برداری دارد. این سیکلها برای تولید توان استفاده میشوند. سیکل جدید معرفی شده در این پتنت بسیاری از محدودیتهایی را که طرح اولیه این نوع سیکلها را غیرقابل بهره برداری یا به سختی قابل بهره برداری میکند، کاهش داده است. ویژگیهای مثبت ادعا شده در این پتنت در قالب ۱۸ ادعای پذیرفته شده فهرست شدهاند.
این عضو هیات علمی دانشگاه بوعلیسینا افزود: در سال ۱۳۹۷ متن فارسی این ادعا به همراه فرمها و مستندات لازم به کانون پتنت ایران ارسال شد. پس از چندماه داوری اولیه کانون پتنت ایران اعلام کرد که این ایده قابلیت طرح در اداره مالکیتهای فکری آمریکا را دارد. در آن زمان برای پیگیری کارهای اداری و دفتری در آمریکا باید مبلغ ۵۰ میلیون تومان هزینه میشد تا قراردادی با یک وکیل در کشور آمریکا بسته شود. سهم صاحب ایده ده درصد و مابقی آن را معاونت پژوهشی دفتر ریاست جمهوری تقبل میکرد. پس از واریز مبلغ، متن انگلیسی ایده با فرمت اولیه برای کانون پتنت ارسال شد. متن اولیه توسط کارشناسان خبره کانون پتنت ایران با فرمت و استانداردهای منطبق با اداره مالکیت فکری آمریکا بازنویسی و تنظیم شد.
وی تشریح کرد: در سال ۱۳۹۸ این ایده در اداره مالکیت فکری آمریکا شماره اختصاصی دریافت کرد تا به صورت عمومی منتشر شود. بیش از ۱۸ ماه سند منتشر شده در اینترنت در دسترس عموم قرار داشت تا در صورت وجود مدعی یا تطابق با سایر پتنتهای ثبت شده، مدعی یا مدعیان محتمل اقدام نمایند. سپس بیش از ۱۰ماه ادعاهای فهرست شده توسط محققین و کارشناسان خبره ارزیابی شدند. در نهایت پس از این مراحل اجازه ثبت نهایی پتنت به صورت گرنت شده صادر شد و وکیل مقیم آمریکا آخرین مراحل مالی و اداری کار را به انجام رساند. در اول فوریه سال ۲۰۲۰ که مصادف با اسفندماه سال ۱۴۰۰ بود، ایده فوق به صورت گرنت شده ثبت و با کد مورد نظر به فهرست پتنتهای آمریکا اضافه شد. در واقع فرایند ثبت این پتنت کمی بیشتر از سه سال به طول انجامید.
محسن گودرزی در پایان بیان داشت: علاقهمندان به جزییات این پتنت میتوانند متن آن را با شماره US 11236641 B2 در اینترنت به دست آورند. در همین جا از فرصت استفاده میکنم و از زحمات کارکنان کانون پتنت ایران تشکر و قدردانی مینمایم.
خبرنگار: فاطمه میرزایی