پایگاه خبری دانشگاه بوعلی سینا- بسنا

تعداد بازدید: ۲۶۸۳
|
کد خبر: ۳۴۲۷
حجت‌الاسلام سیدحسن فاضلیان گفت: در قرآن کریم یکی از کسانی‌که به یقین موصوف است و تمام مراحل یقین را طی کرد، حضرت ابراهیم (ع) است؛ و کذلک نری ابراهیم ملکوت سماوات و العرض و یکون من الموقنین. موقنین در این آیه به معنای اهل یقین است.
تاریخ انتشار: ۱۴:۲۸ - ۰۲ دی ۱۳۹۸

به گزارش خبرنگار بسنا، حجت‌الاسلام سیدحسن فاضلیان در سلسله نشست‌های اخلاقی "مسیر بندگی" که به همت دبیرخانه دائمی وحدت حوزه و دانشگاه استان و حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان استان در مسجد دانشگاه برگزار شد، گفت: در قرآن کریم یکی از کسانی‌که به یقین موصوف شده و تمام مراحل یقین را طی کرده است، حضرت ابراهیم (ع) می‌باشد؛ خداوند می‌فرماید « وَكَذَلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ.» موقنین در این آیه به معنای اهل یقین است.

وی اضافه کرد: خدا می‌فرماید ما ملکوت آسمان‌ها و ‌زمین را به ابراهیم ارائه کردیم؛ دو کلمه در قرآن کریم وجود دارد که حتی نام سوره هم هستند. اولی سوره ملک است و در مقابل ملک، ملکوت است.

حجت‌الاسلام فاضلیان بیان داشت: اگر می‌خواهی یقین داشته باشی، باید ملکوتی شوی؛ ما یک عالم ملک‌ داریم و‌ یک عالم ملکوت. عالم ملک همین‌جا است و ‌مربوط به محسوسات و عالم خَلق است. اما ملکوت عالم امر است.

وی تصریح کرد: خداوند می‌فرماید هم امر و‌ هم خلق دست ما است؛ خداوند می‌فرماید ما ملکوت آسما‌نها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم. ابراهیم هنگامی که ملکوت آسما‌نها و زمین را دید، اهل یقین شد.

فاضلیان خاطرنشان کرد: حضرت ابراهیم علم‌الیقین داشت و اگر نداشت، پیغمبر اولوالعظم، بانی کعبه و منادی توحید نمی‌شد.

وی عنوان کرد: حضرت ابراهیم از خداوند پرسید چگونه مرده‌ها را زنده می‌کنی؟ من به این امر دارم اما عین‌الیقین ندارم؛ همه ما به وجود امام زمان علم‌الیقین داریم اما علم‌الیقین نداریم.

حجت‌الاسلام فاضلیان گفت: آیت‌الله بهجت گفته‌اند من امام زمان را در سن فعلی ایشان دیده‌ام؛ علمایی مانند آیت‌الله بهجت عین‌الیقین به امام زمان داشتند.

وی تشریح کرد: خداوند برای علم‌الیقین حضرت ابراهیم به او دستور داد ۴ پرنده را در هم آمیزد؛ زمان حق‌الیقین حضرت ابراهیم نیز، زمان ارائه ملکوت بود.

حجت‌الاسلام والمسلمین فاضلیان در پایان تاکید کرد: بالاتر از نبوت و رسالت، خُلت به معنای خلیل‌الله بودن است؛ حضرت ابراهیم به ترتیب عبد، رسول و خلیل بود و پس از آن امام شد.


خبرنگار: میرزایی

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
فرهنگ و هنر