دکتر اکبر مومنیراد عضو هیات علمی گروه علوم تربیتی و مدیر آموزش الکترونیکی دانشگاه بوعلیسینا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار بسنا، اظهار داشت: به طور کلی هرگونه ترکیب فناوری اطلاعات و ارتباطات با فرایند آموزش و یادگیری را میتوان یادگیری الکترونیکی نامید.
وی افزود: پیشرفت در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات میتواند این حوزه را به طور جدی تحت تآثیر قرار دهد. با این حال شرایط روز و نیازهای حوزه آموزش و یادگیری، مطالبات یادگیرندگان و اساتید نیز میتواند ما را به خلق و ایجاد شیوههای نوین آموزشی رهنمون شود.
مومنی خاطرنشان کرد: در حوزه یادگیری الکترونیکی واژههای همردیف بسیاری وجود دارد. برخی از این واژهها عبارتند از یادگیری مجازی، یادگیری مبتنی بر وب، آموزش آنلاین، یادگیری با کمک کامپیوتر، آموزش مبتنی بر کامپیوتر و ...؛ که هرکدام از این واژهها به ابعادی از حوزه آموزش و یادگیری الکترونیکی اشاره میکنند.
وی همچنین عنوان کرد: برخی با حضور اینترنت و برخی در غیاب اینترنت نامی متفاوت دارند. با این حال موضوعی که مبرهن است، عدم امکان مغفول گذاشتن این حوزه و بی اعتنایی به آن است.
مدیر آموزش الکترونیکی دانشگاه بوعلیسینا تشریح کرد: امروزه دانشها به سرعت کهنه شده، منسوخ گردیده و نظریات و دانشها و روایتهای جدید جایگزین آنها میشوند.
وی اضافه کرد: با انقلاب و انفجار اطلاعات نمیتوان صرفا به منابع آموزشی سنتی بسنده کرد. یادگیرندگان امروزی سهم خود از هدفگذاری، تعیین محتوا، تعاملات و پیشرفت آموزش را مطالبه میکنند.
اکبر مومنیراد بیان داشت: معلمی که همچون دیکتاتوری در پی القای صرف صحبتهای خود بوده و نیازمندیهای روز را در نظر نگیرد، به زودی جایگاه خود را نزد یادگیرندگان از دست داده و از گردونه خارج میشود. امروزه معلم بیش از آنکه حاکم کلاس باشد (sage on the stage)، باید راهنمای یاگیرندگان (guide on the side) باشد.
وی ادامه داد: چنین موضوعی لزوم بازاندیشی ذهنی در فرایند آموزش و یادگیری را ایجاب میکند. لزوم توجه بیشتر به منابع بازآموزشی، تشریک مساعی با یادگیرندگان در انتخاب اهداف و محتوای آموزشی، توجه بیشتر به تکالیف و سنجش اصیل (نزدیک به محیط واقعی)، چرخش از مکان یادگیری به فضای یادگیری، بهرهگیری بیشتر از ابزارها و فناوریها برای آموزش موثرتر، غنیتر و جذابتر مواردی است که میتواند سرفصلهای این بازاندیشی باشد.
دکتر مومنی تصریح کرد: اگر فردی متعلق به ۲۰۰۰ سال پیش به محیطهای آموزشی امروزه وارد شود، تفاوت اندکی در شیوه آموزشهای کنونی با ۲۰۰۰ سال قبل میبیند. دلیل این موضوع محافظهکاری زیاد محیطها و موسسات آموزشی است، که به راحتی نمیتوانند تغییر ساختار داده و خود را متناسب با شرایط و نیازهای روز وفق دهند.
وی گفت: گویی یادگیرندگان زمانی که وارد محیطهای آموزشی میشوند، وارد محیطی متفاوت از محیط جامعه میشوند. دنیای بیرون از محیطهای آموزشی فضایی مملو از بازیها و شبیهسازیها، واقعیت مجازی و واقعیت افزودهها، چندرسانهایها و محتواهای الکترونیکی جذاب است. با این وجود محیطهای آموزشی تاکنون کمتر از این ظرفیتها بهره برده است.
مدیر آموزش الکترونیکی دانشگاه بوعلیسینا همچنین اظهار داشت: بنابراین لازم است بین مقهور بی چون و چرای فناوری شدن و بی اعتنایی به آن، رویهای متعادلتر و میانهتر برگزید و فناوری را در اختیار ذهن خلاق خود درآورد و از ظرفیتهای آن برای آموزش و یادگیری هرچه بهتر و عمیقتر یادگیرندگان متناسب با دنیای پرشتاب امروزی بهره جست.
وی در نهایت گفت: واحد آموزش الکترونیکی دانشگاه در این زمینه سعی دارد قدمی هر چند کوچک برداشته و روزنهای برای نگریستن به پارادایم جدید آموزش بردارد.
خبرنگار: اسماعیلی