پایگاه خبری دانشگاه بوعلی سینا- بسنا

مستند زندگی مرحوم دکتر محمدتقی فرور با عنوان «درخت مشکلات»، به بهانه "پویش سبز درختکاری، مشارکت ماندگار" در بسنا پخش شد.

این گوشه بسیار کوچکی از زندگی مرد بزرگی از قبیله دانش مرز و بوم ایران است. زندگی مرحوم دکتر محمد تقی فرور و همسرشان دکتر خدیجه کاترین رضوی.

وی حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی را با الگوی بومی ایران و توسط جوامع بومی ترویج کرد. مؤسسه سنستا توسعه پایدار را با جوامع بومی و اقتصاد مقاومتی را با اقتصاد و معیشت کشاورزان و دامپروران بومی خرد تا بزرگ معنی کرد.

دکتر محمدتقی فرور در سال ۱۳۲۰ چشم به جهان گشود و درس‌خوانده دبیرستان البرز تهران است. او تحصیلات عالیه خود را در زمینه‌های معماری، مهندسی، ریاضیات محض و فیزیک در دانشگاه آمریکایی بیروت، دانشگاه اوانزویل و دانشگاه واشنگتن آمریکا گذرانده و دکتری اکولوژی و علوم اجتماعی را از دانشگاه واشنگتن دریافت کرد. دکتر فرور با تسلط بر زبان‌های ترکی، فارسی، عربی، انگلیسی، اسپانیایی و فرانسه در طول بیش از ۴۵ سال زندگی حرفه‌ای خود، پست‌ها و همکاری‌های متعددی در آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین، کارائیب و همچنین در اروپا و آمریکای شمالی به عنوان مدافع حقوق عرفی جوامع بومی و محلی ایران و جهان و دستیابی به معیشت پایدار، محقق، طراح، مدیر برنامه، مشاور ارشد، راهبر تیم، ارزیاب، تسهیلگر اجتماعی و سیاست‌گذار داشته است.

وی از بنیانگذاران مجتمع محیط زیست دانشگاه بوعلی‌سینا بود و چند سالی نیز معاونت پژوهشی دانشگاه را برعهده داشت. دکتر محمدتقی فرور یکی از فعالان و کنشگران و متخصصان محیط‌ زیستی بود که یک ویژگی ارزشمند و منحصر به فرد داشت و آن این بود که خیلی شبیه حرف‌هایی که می‌زد و شعار‌هایی که می‌داد، زندگی می‌کرد. او به همه آنچه می‌گفت پایبند بود. خودش از تجملات فاصله می‌گرفت و ساده‌زیست بود، تا جایی که تلاش می‌کرد از تن‌پوش‌هایی استفاده کند که کاملا ملی باشد.

او انسانی فوق‌العاده خاکی و مردمی بود و می‌کوشید تمام فرهنگ کشور خودش را بشناسد. او کوشید یاد بگیرد که ایرانیان چگونه در طول چند هزار سال گذشته در این تمدن به صورت پایدار زندگی کرده‌اند. او رمز این پایداری را با استفاده از تجربیات و دانش فنی که داشت، به روز می‌کرد. بدون شک چنین بزرگ مردی شایسته قدردانی است.

این مستند را در کادر زیر بینید: